Bivša država je decenijama važila za evropsku, a jedno vreme i za svetsku velesilu u stonom tenisu. Na velikim takmičenjima osvojeno je više od 80 medalja. Bilans odličja bio bi i impozantniji da stoni tenis nije tek u Seulu 1988. godine uveden u program olimpijskih igara.
Perjanice prvih uspeha jugoslovenskog stonog tenisa još pre Drugog svetskog rata bili su Koprivničanin Žarko Dolinar i Subotičani Tibor i Vilim Harangozo.
Njih su nasledili Ištvan Korpa, Vojislav Marković, Edvard Vecko, Antun Stipančić, Dragutin Šurbek, Milivoj Karakašević, Zoran Kalinić, nešto kasnije Ilija Lupulesku i Zoran Primorac …
Apsolutni rekorder je Šurbek sa ukupno osvojenom 31 medaljom na evropskim i svetskim šampionatima. Osim što je ubedljivo najtrofejniji, Drago je bio i najomiljeniji među ljubiteljima stonog tenisa. Obožavali su ga zbog atraktivnog načina igre i fanatične borbenosti – za njega nijedna loptica nije bila izgubljena, čak ni ona koja je letela prema sedmom redu tribina.
Stonoteniserke su takođe imale dosta uspeha, a najistaknutije su bile Branka Batinić, Eržebet Palatinuš, Gordana Perkučin i Jasna Fazlić …
Opština Čoka, koja je u to vreme brojala manje od 20 hiljada stanovnika, upisana je velikim slovima u stonotenisku kartu sveta, jer su odatle potekle dve klasne igračice – Perkučinova i Palatinuš. Ova potonja je važila za stonoteniskog “vunderkinda” jer je 1972. godine, sa samo 13 godina, na državnom prvenstvu u Skoplju postala seniorski prvak i ušla u sastav seniorske reprezentacije.
Jugoslavija je tri puta bila domaćin svetskog – 1965. godine u Ljubljani, 1973. godine u Sarajevu i 1981. godine u Novom Sadu, i dva puta evropskog šampionata – 1960. godine u Zagrebu i 1974. godine u Novom Sadu.
Gornji red (sleva): Žarko Dolinar, Vilim Harangozo, Ištvan Korpa, Edvard Vecko i Vojislav Marković. Srednji red (sleva): Dragutin Šurbek, Antun Stipančić, Milivoj Karakašević, Zoran Kalinić i Ilija Lupulesku. Donji red (sleva): Zoran Primorac, Gordana Perkučin, Branka Batinić, Eržika Palatinuš i Jasna Fazlić.
Šta se dešavalo nakon 1991. godine? Naslednice stare države na osam olimpijskih igara nisu osvojile nijednu medalju u ovom sportu. Samo su hrvatski stonoteniseri uspeli da se domognu medalja na svetskim šampionatima, osvojili su ih ukupno četiri, što je za 28 manje od broja odličja koje su igrači pod zastavom Jugoslavije donosili sa svetskih smotri najvećih majstora celuloidne loptice.
Odnos osvojenih medalja na evropskim šampionatima je u korist novih država. Dugo vremena gotovo da nije bilo takmičenja Starog kontinenta sa kog su se stonoteniseri Srbije (ranije SR Jugoslavije i državne zajednice Srbije i Crne Gore), Hrvatske ili Slovenije vraćali praznih ruku.
Stvari počinju da se menjaju “uvozom” i naturalizacijom uglavnom kineskih igrača zbog čega evropska prvenstva sve više liče na otvoreni šampionat Azije. Jedan od prvih Kineza koji se pojavio u dresu neke od evropskih reprezentacija bio je Tan Ruivu, koji je primio hrvatsko državljanstvo uoči Olimpijskih igara u Pekingu 2008. godine. Rođeni Evropljani zbog toga imaju sve manje šanse da se popnu na pobednička postolja.
Naredni podaci poslednji put su ažurirani 1. septembra 2021. godine.
MEDALJE JUGOSLAVIJE
OLIMPIJSKE IGRE – dve medalje
Seul, Južna Koreja (1988)
– Ilija Lupulesku i Zoran Primorac srebrni u muškim parovima,
– Jasna Fazlić i Gordana Perkučin bronzane u ženskim parovima.
SVETSKA PRVENSTVA – 32 medalje
Kairo, Egipat (1939)
– muškarci (Žarko Dolinar, Tibor Harangozo, Adolf Hersiković, Ladislav Heksner i Maks Marinko) srebrni u ekipnoj konkurenciji,
– Žarko Dolinar bronzani u muškom singlu.
Beč, Austrija (1951)
– Vilim Harangozo u paru sa Austrijankom Ermelinde Vertl srebrni u mešovitim parovima,
– muškarci (Žarko Dolinar, Josip Gabrić, Vilim Harangozo, Zdenko Uzorinac i Josip Vogrinc) bronzani u ekipnoj konkurenciji.
Bukurešt, Rumunija (1953)
– Žarko Dolinar u paru sa Austrijankom Ermelinde Vertl srebrni u mešovitim parovima.
London, Velika Britanija (1954)
– Žarko Dolinar i Vilim Harangozo zlatni u muškim parovima,
– Žarko Dolinar u paru sa Austrijankom Ermelinde Vertl bronzani u mešovitim parovima.
Utreht, Holandija (1955)
– Žarko Dolinar srebrni u muškom singlu,
– Žarko Dolinar i Vilim Harangozo srebrni u muškim parovima.
Ljubljana (1965)
– muškarci bronzani u ekipnoj konkurenciji.
Minhen, SR Nemačka (1969)
– muškarci (Zlatko Čordaš, Ištvan Korpa, Antun Stipančić, Dragutin Šurbek i Edvard Vecko) bronzani u ekipnoj konkurenciji.
Nagoja, Japan (1971)
– Antun Stipančić u paru sa Rumunkom Marijom Aleksandru srebrni u mešovitim parovima,
– muškarci (Zlatko Čordaš, Milivoj Karakašević, Ištvan Korpa, Antun Stipančić i Dragutin Šurbek) bronzani u ekipnoj konkurenciji,
– Dragutin Šurbek bronzani u muškom singlu.
Sarajevo (1973)
– Dragutin Šurbek bronzani u muškom singlu,
– Antun Stipančić bronzani u muškom singlu,
– Dragutin Šurbek i Antun Stipančić bronzani u muškim parovima.
Kalkuta, Indija (1975)
– muškarci (Milivoj Karakašević, Zoran Kosanović, Miran Savnić, Antun Stipančić i Dragutin Šurbek) srebrni u ekipnoj konkurenciji,
– Antun Stipančić srebrni u muškom singlu,
– Dragutin Šurbek i Antun Stipančić srebrni u muškim parovima.
Birmingem, Velika Britanija (1977)
– Dragutin Šurbek i Antun Stipančić bronzani u muškim parovima.
Pjongjang, Severna Koreja (1979)
– Dragutin Šurbek i Antun Stipančić zlatni u muškim parovima,
– Eržebet-Eržika Palatinuš i Gordana Perkučin bronzane u ženskim parovima.
Novi Sad (1981)
– Dragutin Šurbek bronzani u muškom singlu,
– Dragutin Šurbek i Antun Stipančić bronzani u muškim parovima,
– Dragutin Šurbek i Branka Batinić bronzani u mešovitim parovima.
Tokio, Japan (1983)
– Dragutin Šurbek i Zoran Kalinić zlatni u muškim parovima.
Nju Delhi, Indija (1987)
– Ilija Lupulesku i Zoran Primorac srebrni u muškim parovima,
– muškarci bronzani u ekipnoj konkurenciji.
Dortmund, SR Nemačka (1989)
– Zoran Kalinić i Gordana Perkučin srebrni u mešovitim parovima,
– Zoran Kalinić u paru sa Poljakom Lešekom Kuharskim srebrni u muškim parovima-
Ćiba, Japan (1991)
– muškarci (Zoran Kalinić, Ilija Lupulesku, Zoran Primorac i Robert Smrekar) srebrni u ekipnoj konkurenciji.
EVROPSKA PRVENSTVA – 50 medalja
Na svim evropskim prvenstvima, počev od premijernog 1958. godine u Budimpešti, pa sve do 17. po redu, održanog u švedskom Geteborgu 1990. godine, stonoteniska reprezentacija Jugoslavije osvojila je barem po jednu medalju.
Budimpešta, Mađarska (1958)
– muškarci bronzani u ekipnoj konkurenciji,
– Vilim Harangozo bronzani u muškom singlu.
Zagreb (1960)
– Josip Vogrinc bronzani u paru sa Šveđaninom Tonijem Larsonom.
– muškarci (Željko Hrbud, Ištvan Korpa, Vojislav Marković, Janez Teran i Edvard Vecko) zlatni u ekipnoj konkurenciji,
– Vojislav Marković i Janez Teran zlatni u muškim parovima,
– Edvard Vecko i Ištvan Korpa srebrni u muškim parovima,
– Vojislav Marković u paru sa Francuskinjom Monikom Alber bronzani u mešovitim parovima.
Malme, Švedska (1964)
– muškarci (Željko Hrbud, Ištvan Korpa, Vojislav Marković, Dragutin Šurbek i Edvard Vecko) srebrni u ekipnoj konkurenciji.
London, Velika Britanija (1966)
– muškarci bronzani u ekipnoj konkurenciji,
– Ištvan Korpa i Edvard Vecko bronzani u muškim parovima.
Lion, Francuska (1968)
– Dragutin Šurbek zlatni u muškom singlu,
– Antun Stipančić i Edvard Vecko zlatni u muškim parovima,
– muškarci bronzani u ekipnoj konkurenciji.
Moskva, SSSR (1970)
– Dragutin Šurbek i Antun Stipančić zlatni u muškim parovima,
– muškarci (Zlatko Čordaš, Milivoj Karakašević, Ištvan Korpa, Antun Stipančić i Dragutin Šurbek) srebrni u ekipnoj konkurenciji,
– Ištvan Korpa srebrni u muškom singlu.
Roterdam, Holandija (1972)
– muškarci (Milivoje Karakašević, Ištvan Korpa, Antun Stipančić i Dragutin Šurbek) srebrni u ekipnoj konkurenciji,
– Antun Stipančić bronzani u muškom singlu,
– Ištvan Korpa bronzani u muškom singlu.
Novi Sad (1974)
– muškarci bronzani u ekipnoj konkurenciji,
– Dragutin Šurbek bronzani u muškom singlu,
– Antun Stipančić i Dragutin Šurbek bronzani u muškim parovima,
– Antun Stipančić u paru sa Rumunkom Marijom Aleksandrom bronzani u mešovitim parovima.
– muškarci (Damir Jurčić, Milivoj Karakašević, Zoran Kosanović, Antun Stipančić i Dragutin Šurbek) zlatni u ekipnoj konkurenciji,
– Antun Stipančić i Eržika Palatinuš zlatni u mešovitim parovima,
– žene bronzane u ekipnoj konkurenciji,
– Antun Stipančić i Dragutin Šurbek bronzani u muškim parovima.
Duizburg, SR Nemačka (1978)
– Antun Stipančić i Dragutin Šurbek bronzani u muškim parovima,
– Milivoj Karakašević i Zoran Kosanović bronzani u muškim parovima.
Bern, Švajcarska (1980)
– Gordana Perkučin srebrna u ženskom singlu,
– Dragutin Šurbek i Antun Stipančić srebrni u muškim parovima,
– Antun Stipančić i Eržika Palatinuš bronzani u mešovitim parovima.
Budimpešta, Mađarska (1982)
– Dragutin Šurbek i Zoran Kalinić zlatni u muškim parovima,
– Dragutin Šurbek i Branka Batinić srebrni u mešovitim parovima,
– muškarci bronzani u ekipnoj konkurenciji.
Moskva, SSSR (1984)
– Dragutin Šurbek i Zoran Kalinić zlatni u muškim parovima,
– žene (Branka Batinić i Gordana Perkučin) srebrne u ekipnoj konkurenciji,
– Branka Batinić i Gordana Perkučin srebrne u ženskim parovima,
– Dragutin Šurbek bronzani u muškom singlu,
– Branka Batinić i Dragutin Šurbek bronzani u mešovitim parovima.
Prag, ČSSR (1986)
– Gordana Perkučin i Ilija Lupulesku srebrni u mešovitim parovima,
– Dragutin Šurbek i Zoran Kalinić bronzani u muškim parovima,
– Ilija Lupulesku i Zoran Primorac bronzani u muškim parovima,
– Branka Batinić i Dragutin Šurbek bronzani u mešovitim parovima.
Pariz, Francuska (1988)
– Jasna Fazlić i Ilija Lupulesku zlatni u mešovitim parovima,
– Ilija Lupulesku i Zoran Primorac srebrni u muškim parovima,
– žene bronzane u ekipnoj konkurenciji.
Geteborg, Švedska (1990)
– Ilija Lupulesku i Zoran Primorac zlatni u muškim parovima,
– muškarci bronzani u ekipnoj konkurenciji,
– žene bronzane u ekipnoj konkurenciji.
MEDALJE DRŽAVA-NASLEDNICA
OLIMPIJSKE IGRE – nijedna medalja
SVETSKA PRVENSTVA – četiri medalje
Geteborg (Švedska) 1993. godine
– Zoran Primorac (Hrvatska) bronzani u muškom singlu
Tianjin (Kina) 1995. godine
– Zoran Primorac (Hrvatska) i Vladimir Samsonov (Belorusija) srebrni u muškom dublu
Ajndhoven (Holandija) 1999. godine
– Zoran Primorac (Hrvatska) i Vladimir Samsonov (Belorusija) bronzani u muškom dublu
Pariz (Francuska) 2003. godine
– Tamara Boroš (Hrvatska) bronzana u ženskom singlu
Tamara Boroš, najtrofejnija stonoteniserka u “regionu”
EVROPSKA PRVENSTVA – 53 medalje
Štutgart (Nemačka) 1992. godine
– Gordana-Goca Perkučin i Jasna Fazlić-Fazla (Jugoslavija) zlatne u ženskom dublu
– Zoran Primorac (Hrvatska) bronzani u muškom singlu
– Zoran Primorac i Čila Batorfi (Mađarska) bronzani u miksu
Mančester (Engleska) 1994. godine
– Zoran Kalinić (SR Jugoslavija) i Kalinikos Kreanga (Grčka) zlatni u muškom dublu
– Zoran Primorac (Hrvatska) i Čila Batorfi (Mađarska) zlatni u miksu
– Zoran Primorac (Hrvatska) i Žan-Mišel Sejv (Belgija) srebrni u muškom dublu
– Zoran Primorac (Hrvatska) bronzani u muškom singlu
Bratislava (Slovačka) 1996. godine
– Zoran Kalinić (SR Jugoslavija) i Kalinikos Kreanga (Grčka) bronzani u muškom dublu
Ajndhoven (Holandija) 1998. godine
– Ilija Lupulesku (SR Jugoslavija) i Otilia Badesku (Rumunija) zlatni u miksu
– Zoran Primorac (Hrvatska) srebrni u muškom singlu
– Tamara Boroš (Hrvatska) srebrna u ženskom singlu
– Ilija Lupulesku (SR Jugoslavija) i Kalinikos Krenga (Grčka) srebrni u muškom dublu
– Tamara Boroš (Hrvatska) i Mihaela Stef (Rumunija) bronzane u ženskom dublu
Bremen (Nemačka) 2000. godine
– Aleksandar Karakašević (SR Jugoslavija) i Ruta Paskauskiene (Litvanija) zlatni u miksu
– Zoran Primorac (Hrvatska) srebrni u muškom singlu
– Ilija Lupulesku (SR Jugoslavija) i Mari Svenson (Švedska) srebrni u miksu
– Ilija Lupulesku (SR Jugoslavija) i Kalinikos Kreanga (Grčka) srebrni u muškom dublu
– Tamara Boroš (Hrvatska) bronzana u ženskom singlu
– Roko Tošić (Hrvatska) i Sandra Paović (Hrvatska) bronzani u miksu
– Ženska reprezentacija Hrvatske (Andrea Bakula, Tamara Boroš i Eldijana Bentsen) bronzana u ekipnom takmičenju
Zagreb (Hrvatska) 2002. godine
– Tamara Boroš (Hrvatska) i Mihaela Stef (Rumunija) zlatne u ženskom dublu
– Aleksandar Karakašević (SR Jugoslavija) i Ruta Paskauskiene (Litvanija) srebrni u miksu
– Zoran Primorac (Hrvatska) bronzani u muškom singlu
– Tamara Boroš (Hrvatska) bronzani u ženskom singlu
Kurmajer (Italija) 2003. godine
– Tamara Boroš (Hrvatska) i Mihaela Stef (Rumunija) zlatne u ženskom dublu
– Silvija Erdelji (SR Jugoslavija) bronzana u ženskom singlu
– Anamarija i Silvija Erdelji (SR Jugoslavija) bronzane u ženskom dublu
– Slobodan Grujić (SR Jugoslavija) i Aleksandar Karakašević (SR Jugoslavija) bronzani u muškom dublu
– Ženska reprezentacija Hrvatske (Tamara Boroš, Andrea Bakula, Kornelia Molnar i Sandra Paović) srebrne u ekipnom takmičenju
Arhus (Danska) 2005. godine
– Tamara Boroš (Hrvatska) i Mihaela Stef (Rumunija) zlatne u ženskom dublu
– Aleksandar Karakašević (Srbija) i Ruta Paskauskiene (Litvanija) zlatni u miksu
– Zoran Primorac (Hrvatska) bronzani u muškom singlu
– Tamara Boroš (Hrvatska) bronzana u ženskom singlu
– Ženska reprezentacija Hrvatske (Andrea Bakula, Tamara Boroš, Sandra Paović i Kornelia Molnar) srebrna u ekipnom takmičenju
Beograd (Srbija) 2007. godine
– Aleksandar Karakašević i Ruta Paskauskiene (Litvanija) zlatni u miksu
– Tan Ruivu (Hrvatska) i Lucjan Blaščik (Poljska) srebrni u muškom dublu
– Muška reprezentacija Hrvatske (Tan Ruivu, Andrej Gaćina, Roko Tošić, Zoran Primorac i Tomislav Zubčić) srebrna u ekipnom takmičenju
Sankt Peterburg (Rusija) 2008. godine
– Ženska reprezentacija Hrvatske (Tamara Boroš, Sandra Paović, Kornelia Molnar i Andrea Bakula) bronzana u ekipnom takmičenju
Štutgart (Nemačka) 2009. godine
– Aleksandar Karakašević (Srbija) i Ruta Paskauskiene (Litvanija) zlatni u miksu
– Aleksandar Karakašević (Srbija) i Bojan Tokić (Slovenija) bronzani u muškom dublu
– Ženska reprezentacija Hrvatske (Tamara Boroš, Andrea Bakula i Kornelia Molnar) bronzana u ekipnom takmičenju
Najtrofejniji srpski stonoteniser Aleksandar Karakašević i njegova stonoteniska sudbina Litvanka Ruta Paskauskiene
– Andrej Gaćina (Hrvatska) i Frejtas Markos (Portugalija) zlatni u muškom dublu
– Aleksandar Karakašević (Srbija) bronzani u muškom singlu
– Bojan Tokić (Slovenija) bronzani u muškom singlu
– Aleksandar Karakašević (Srbija) i Bojan Tokić (Slovenija) bronzani u muškom dublu
Herning (Danska) 2012. godine
– Jan Ruivu (Hrvatska) srebrni u muškom singlu
Švehat (Austrija) 2013. godine
– Tan Ruivu (Hrvatska) i Vang Zenći (Poljska) zlatni u muškom dublu
Lisabon (Portugalija) 2014. godine – samo ekipna takmičenja
Bojan Tokić, rođeni Jajčanin koji je proneo slavu slovenačkog stonog tenisa
Budimpešta (Mađarska) 2016. godine
– Aleksandar Karakašević (Srbija) i Ruta Paskauskiene (Litvanija) bronzani u miksu
Luksemburg 2017. godine – samo ekipno takmičenje
– Muška reprezentacija Slovenije (Darko Jorgić, Deni Kožul, Bojan Tokić i Jan Žibrat) bronzana u ekipnom takmičenju
Alikante (Španija) 2018. godine
– Aleksandar Karakašević (Srbija) i Ruta Paskauskiene (Litvanija) bronzani u miksu
OLIMPIJSKE MEDALJE
| JUGOSLAVIJA | OSTALI |
|---|---|
| 2 (0-1-1) | 0 |
MEDALJE SA SVETSKIH PRVENSTAVA
| JUGOSLAVIJA | HRVATSKA | OSTALI |
|---|---|---|
| 32 (3-13-16) | 4 (0-1-3) | 0 |
MEDALJE SA EVROPSKIH PRVENSTAVA
| JUGOSLAVIJA | HRVATSKA | SRBIJA (ranije SRJ i SCG) | SLOVENIJA | OSTALI |
|---|---|---|---|---|
| 50 (11-12-27) | 29 (6-9-14) | 20 (7-4-9) | 4 (0-0-4) | 0 |
STONOTENISERI SA NAJVIŠE MEDALJA osvojenih na olimpijskim igrama, svetskim i evropskim prvenstvima
Dragutin Šurbek – 31 medalja (sve za SFRJ)
Antun Stipančić – 24 medalje (sve za SFRJ)
Zoran Primorac – 21 medalja (8 za SFRJ, 13 za Hrvatsku)
Tamara Boroš – 13 medalja (sve za Hrvatsku)
Aleksandar Karakašević – 13 medalja (sve za SRJ-SCG-Srbiju)
Zoran Kalinić – 9 medalja (7 za SFRJ, dve za SRJ)
EVROPSKA KLUPSKA TAKMIČENJA
Najbolje evropske stonoteniske ekipe od 1961. godine učestvuju u takmičenju koje se ranije zvalo Kup šampiona, a danas Liga šampiona. Gradski stonoteniski klub Vjesnik iz Zagreba je tokom postojanja Jugoslavije četiri puta osvajao pehar u muškoj konkurenciji, 1962, 1973, 1974. i 1976. godine.
Nakon osamostaljenja, zagrebački klubovi su još dva puta slavili u ovom elitnom klupskom takmičenju, STK Večernji list 2001. godine u muškoj i STK Dr Časl 2018. godine u ženskoj konkurenciji.
Drugo po snazi evropsko klupsko takmičenje je ETTU kup. Od 1965. do 1983. godine zvalo se Evropski kup sajamskih gradova, a od 1984. do 2004. godine Nensi Evans kup.
U muškoj konkurenciji, GSTK Vjesnik je trijumfovao dva puta, 1970. i 1972. godine, kao i subotički Spartak, 1977. i 1981. godine. Zagrebačka Mladost je u ženskoj konkurenciji osvojila trofej 1978. godine.
Klubovi sa prostora nekadašnje države nakon 1991. godine još uvek nisu pobedili u ovom takmičenju …
