Po višedecenijskom sistemu toplo-hladno, uprkos sjajnom uspehu – osvajanju drugog mesta u Evropi 1968. godine, fudbalska reprezentacija Jugoslavije nije uspela da se kvalifikuje na naredno veliko takmičenje – Svetski kup u Meksiku 1970. godine.
Utisci o neuspehu “plavih” u kvalifikacijama bili su još uvek sveži, ali fudbalska lopta morala je da nastavi da se kotrlja dalje. Zato je leto 1969. godine ponudilo mnoštvo novih fudbalskih uzbuđenja.
Po prvi put je održana Letnja liga šampiona – turnir po dvostrukom bod-sistemu koji je okupio sve posleratne šampione države. Pobednik je bio beogradski Partizan.
Sezona 1969/70 ostaće upamćena po činjenici da je Crvena zvezda postala prvi klub koji je tri puta uzastopno osvojio šampionsku titulu. “Crveno-beli” su uzeli “duplu krunu” jer su trijumfovali i u Kupu Jugoslavije. Dodajmo da su Beograđani blistavu sezonu nagovestili još u avgustu 1969. godine kada su u dvomeču za superšampiona Jugoslavije, kao aktuelni prvaci nadigrali osvajača Kupa Maršala zagrebački Dinamo ukupnim rezultatom 6:2 (4:1 u Beogradu i 2:1 u Zagrebu) .
Udarni Zvezdin kvintet (sleva): Zoran Antonijević, Stevan Ostojić, Vojin Lazarević, Jovan Aćimović i Dragan Džajić
Bilo je još nekih sjajnih momenata. Redove beogradskog Partizana pojačao je napadač zrenjaninskog Proletara Nenad Bjeković, koji je izrastao u legendu kluba iz Humske, odigravši u crno-belom dresu 198 utakmica i postigavši 82 gola, od kojih je sigurno najdragoceniji onaj kojim je Partizanu doneo titulu šampiona 1976. godine.
Jugoslaviju je u septembru 1969. godine pohodio brazilski Santos, predvođen tada najboljim fudbalerom sveta Peleom, i u četiri utakmice ostvario isto toliko nerešenih rezultata.
Dve legende jugoslovenskog fudbala proslavile su jubilej za poštovanje – 300. utakmicu u svojim klubovima. To su bili golman Partizana Ivan Ćurković i Dinamovac Krasnodar Rora. Interesantno je da su obojica svoj jubilarni 300. meč odigrali protiv istog protivnika – Crvene zvezde.
Golman Ivan Ćurković-Ćure prima čestitke i mirišljavo cveće od igrača Crvene zvezde za 300. utakmicu u Partizanu
Jugoslovenski fudbal potresla je te sezone i afera sa nameštanjem rezultata.
Golman Sarajeva Refik Muftić prijavio je da mu je uoči utakmice sa Olimpijom nepoznati čovek ponudio dva miliona starih dinara (20 hiljada novih dinara) ukoliko svojim greškama omogući Ljubljančanima da osvoje oba boda, a 10 hiljada novih dinara u slučaju remija. Sarajevo je pobedilo sa 4:1, a Muftić je pre kraja meča napustio igru, jer mu je u sudaru sa “zmajčekom” Radoslavom Bečejcem slomljen nos.
Epilog: Olimpija je kažnjena oduzimanjem tri boda, a član uprave ljubljanskog kluba Anton Franetič, koji je u ime Olimpije ponudio novac Muftiću, doživotno je prognan iz fudbalskog sporta.
U Prvu ligu ušli su kragujevački Radnički i tuzlanska Sloboda.
Kragujevčanima je to bio debi u najjačem fudbalskom takmičenju. I odlično su ga započeli. Sedmog septembra ostvarili su jednu od najvrednijih pobeda u klupskoj istoriji – usred Beograda demolirali su Partizan sa 4:1. A samo desetak dana kasnije na svom stadionu odigrali su jednu ludu utakmicu sa slavnim Santosom i ispustili pobedu u poslednjim trenucima meča.
Ekipa tuzlanske Slobode koja je izborila prvoligaški status
Tuzlanska Sloboda je dva puta uspela da se kvalifikuje u Prvu ligu, ali je oba puta “igrala samo jedno leto”.
Posle uspešno odrađenih kvalifikacija i pobeda u dvomečima sa banjalučkim Borcem i titogradskom Budućnošću. Tuzlaci su se i treći put našli u eliti i u njoj ostali pune 22 sezone, sve do raspada zajedničke lige.
Pod vođstvom novog trenera Dušana Varagića, generacija “tuzlanskog Beare” Rizaha Meškovića, Fahrudina Avdičevića, Omera Jusića, Đorđa Geruma, Faruka Pašića, Ešrefa Mujezinovića, 18-godišnjeg ekstratalentovanog Mustafe Hukića i ostalih asova iz “grada soli” postala je hit prvenstva u sezoni 1969/70 i u konkurenciji 18 prvoligaša osvojila deveto mesto.
Nastaviće se …
