Dugo godina u staroj Jugoslaviji propisi Fudbalskog saveza zabranjivali su odlazak igračima u inostranstvo pre 26, 27. ili 28. godine. Klubovi su zato bili u mogućnosti da stvaraju igrače i tim, da igraju kvalitetniji fudbal i samim tim budu konkurentniji na evropskoj sceni.
Nije bilo ni “Bosmanovog pravila” po kojem fudbaleri imaju pravo da po isteku ugovora slobodno biraju gde će i za koga će igrati, bez obzira na godine starosti. Zato i inostrani klubovi nisu ličili na “Legije stranaca” kao danas. Engleska je, na primer, naročito bila restriktivna po pitanju “uvoza” stranih fudbalera.
Sa druge strane, najbolji jugoslovenski fudbaleri teže su ostvarivali transfere u najveće evropske klubove, jer su sa 28 godina za njih bili već prestari. Odlaskom u inostranstvo, naši igrači i treneri su u domaćoj javnosti dobijali epitet “stranaca” ili “pečalbara”.
Nemački Hamburger je sezone 1980/81 osvojio vicešampionsku titulu u Bundes ligi, iza minhenskog Bajerna. Na grupnoj fotografiji fudbalera Hamburgera iz te sezone pronađite tri “pečalbara”. Klikom na fotografiju, dobićete njenu uvećanu verziju na kojoj su brojevima od jedan do tri označene tražene ličnosti.
Označen brojem 1 je fudbaler koji je igračku afirmaciju stekao u splitskom Hajduku. Posle Hamburgera je prešao u američki Kosmos, gde je i završio karijeru. Upisao je 36 nastupa u reprezentaciji, uključujući i učešće na Svetskom prvenstvu 1974. i Evropskom šampionatu 1976. godine. Nakon igračke karijere obavljao je funkciju trenera i sportskog direktora Hajduka.
Pod brojem 2 je član čuvenog jugoslovenskog olimpijskog tima iz Helsinkija 1952. godine, koji su činili Beara, Bobek, Mitić, Čajkovski, Stanković … Afirmisao se kao igrač beogradskog Partizana. Upisao je 65 nastupa za jugoslovensku reprezentaciju i postigao 17 golova. Trenirao je splitski Hajduk (sa kojim je uzeo Kup Jugoslavije) i zagrebački Dinamo (Kup sajamskih gradova), ali je trenersko ime stekao u Nemačkoj, u kojoj je vodio minhenski Bajern (osvojio titulu državnog prvaka i nacionalni kup), Štutgart, Ajntraht iz Braunšvajga i Frankfurta, dortmundsku Borusiju. Od 1978. do 1980. godine bio je prvi trener Hamburgera, sa kojim je uzeo jednu titulu državnog prvaka i dogurao do finala Kupa evropskih šampiona.
Osoba pod brojem 3 je igračku karijeru započela u mostarskom Veležu, nastavila u Hajduku i Sarajevu, a završila u Ajntrahtu iz Braunšvajga. U istom klubu je, kao pomoćnik, započela trenersku karijeru. Godine 1978 prelazi u Hamburger gde obavlja funkciju pomoćnog trenera, a nakon toga pola godine i kao glavnog trenera. Od poznatijih nemačkih klubova, samostalno je vodila Ajntraht iz Braunšvajga, Šalke 04 i Fortunu iz Dizeldorfa.
Imena zagonetnih osoba nalaze se ispod fotografije …
- Ivan Buljan, Branko Zebec i Aleksandar Ristić