Olimpijska zlata: Dominacija rukometaša u Minhenu

Rukometaši Jugoslavije, olimpijski prvaci iz Minhena 1972. godine

Rukomet se prvi put pojavio na Olimpijskim igrama u Berlinu 1936. godine, ali je zatim izostavljan sa programa olimpijskih igara sve do Minhena 1972. godine, kada je odigran samo muški turnir.

Prvi ženski rukometni turnir održan je na Olimpijskim igrama u Montrealu 1976. godine.

Ekipe na turniru u Minhenu, koji se održao od 30. avgusta do 10. septembra 1972. godine, bile su podeljene u četiri grupe sa po četiri reprezentacije.

Prve dve selekcije iz svake grupe nastavljale su takmičenje u finalnoj fazi.

Osam ekipa bilo je podeljeno u dve grupe. Reprezentacije su u drugu fazu prenosile bodove koje su osvojile u međusobnim susretima sa ekipama koje su takođe obezbedile plasman u ovaj krug takmičenja.

Nakon odigranih utakmica, drugoplasirane reprezentacije iz obe grupe igrale su međusobno za bronzanu medalju, dok su se prvoplasirane borile za zlato.

Prvi favorit turnira bila je selekcija Rumunije, aktuelni šampion sveta iz Francuske 1970. godine, dok su se jugoslovenski rukometaši, bronzani sa tog takmičenja, nalazili u grupi favorita “iz senke” …

UTAKMICE JUGOSLAVIJE U “D” GRUPI

Gepingen, 30. avgust 1972. godine: JUGOSLAVIJA – Japan 20:14 (11:7)

Strelci za Jugoslaviju: Pribanić 1, Horvat 3, Lavrnić 5, Miljak 2, Mišković 1, Pokrajac 4, Popović 1, Lazarević 3.

Jugoslovenski rukometaši uspešno su startovali na Olimpijskim igrama, pošto su u Gepingenu, u prisustvu 2.000 gledalaca, među kojima je bilo i oko 500 navijača našeg tima, savladali neugodnu selekciju Japana.

Premijerni meč očekivan je u taboru “plavih” sa izvesnom dozom strepnje, jer je to bio treći međusobni susret dve reprezentacije. U prethodna dva Japanci su ostvarili boji skor: na “Trofeju Jugoslavije” 1969. godine slavili su sa 17:16, a na Svetskom prvenstvu u Francuskoj, godinu dana kasnije, susret je završen nerešeno – 17:17.

Japanci su vodili samo na početku utakmice – 1:0, i dva puta uspeli da izjednače – 2:2 i 3:3. “Plavi” su uglavnom bili u prednosti od pet do sedam golova razlike, početkom drugog dela imali su i +8 – 15:7.

Savezni kapiten Snoj i trener Štencl iznenadili su Japance taktičkom zamisli da igraju sa petoricom na liniji odbrane i jednim takozvanim “indijancem” koji je izlazio duboko prema japanskim bekovima i “sekao” njihove pasove. Ta zahtevna uloga pripala je Pokrajcu i on ju je sjajno obavio.

Beblingen, 1. septembar 1972. godine: JUGOSLAVIJA – SAD 25:15 (11:9)

Strelci za Jugoslaviju: Pribanić 7, Horvat 7, Lavrnić 2, Mišković 1, Pokrajac 1, Popović 3, Lazarević 2, Karalić 2.

Jugoslavija je ostvarila i drugu sigurnu pobedu na rukometnom turniru Olimpijskih igara i praktično obezbedila učešće u finalnoj rundi.

Amerikanci su pružali otpor samo jedno poluvreme. Već na startu drugog naši igrači postigli su pet golova, a primili samo jedan i tako podigli rezultat na sigurnih 16:10. Tu razliku su do kraja samo uvećali …

Rukometna kaznena ekspedicija, sleva: Lavrnić, Horvat, Miljak, Arslanagić, Lazarević, Vidović, Zorko, Selec, Mišković, Karalić, Pokrajac, Popović, Fajfrić, Živković i Pribanić.

Rukometna kaznena ekspedicija, sleva: Lavrnić, Horvat, Miljak, Arslanagić, Lazarević, Vidović, Zorko, Selec, Mišković, Karalić, Pokrajac, Popović, Fajfrić, Živković i Pribanić.

Augzburg, 3. septembar 1972. godine: JUGOSLAVIJA – Mađarska 18:16 (9:9)

Strelci za Jugoslaviju: Pribanić 2, Lavrnić 8, Mišković 1, Horvat 1, Pokrajac 2, Lazarević 4.

Meč koji je odlučivao koliko će koji tim preneti bodova u narednu rundu takmičenja. U prvom poluvremenu “plavi” su igrali dosta sporo, oslanjajući se uglavnom na čvrstu 6-0 odbranu.

Štencl je na odmoru naložio Pokrajcu i Pribaniću da izlaze napred u pokušaju da ometu protivničke napade. Zahvaljujući ovoj dvojici i raspucanom Lavrniću, Jugoslavija se u poslednjoj trećini drugog dela “odlepila” na četiri gola prednosti, što je i odlučilo pobednika.

Konačan plasman “D” grupe: 1. JUGOSLAVIJA (3 pobede, bez poraza), 2. Mađarska (2-1), 3. Japan (1-2), 4. SAD (0-3)

U finalnu fazu takmičenja plasirale su se selekcije Jugoslavije i Mađarske. “Plavi” su preneli dva boda, a Mađarska nijedan.

REZULTATI JUGOSLAVIJE U GRUPI 2 FINALNE FAZE TAKMIČENJA

Minhen, 6. septembar 1972. godine: JUGOSLAVIJA – SR Nemačka 24:15 (14:7)

Strelci za Jugoslaviju: Fajfrić 1, Horvat 2, Lavrnić 6, Miljak 2, Mišković 1, Pokrajac 4, Popović 2, Lazarević 6.

Milan Lazarević u prodoru ka golu Nemaca

Milan Lazarević u prodoru ka golu Nemaca

Naši rukometaši izvojevali su prvu pobedu u finalnoj fazi takmičenja. Posle trijmfa nad domaćinima, “plavima” je bio potreban još samo jedan bod u susretu sa Rumunijom da bi obezbedili utakmicu za zlatnu medalju.

“Panceri” su poveli sa 1:0, ali razigrani Lavrnić i Lazarević ubrzo su doveli stvari na svoje mesto.

Minhen, 8. septembar 1972. godine: JUGOSLAVIJA – Rumunija 14:13 (5:4)

Strelci za Jugoslaviju: Pribanić 2, Lavrnić 4, Popović 2, Lazarević 6.

Posle žestoke, “rovovske” bitke pali su i naši nekadašnji rukometni učitelji i trostruki svetski prvaci Rumuni. Naši navijači, koji su činili većinu među 10 hiljada prisutnih gledalaca u minhenskoj dvorani, odahnuli su tek tri minuta pre kraja kada su “plavi” poveli sa nedostižna tri gola razlike.

Meč je počeo nervozno sa obe strane, pa se mreža prvi put zatresla tek u 12. minutu, kada nas je Pribanić doveo u vođstvo. U prvom delu postignuto je samo devet golova.

U drugom poluvremenu raspucao se Rumun Gruja (ukupno 8 golova) i jedno vreme držao svoj tim u konstantnom vođstvu od jednog gola razlike.

Lazarević, Pokrajac, Lavrnić i Popović pokrenuli su pomalo uspavanu “plavu mašineriju” i preokrenuli na 13:11. A kada je Pokrajac povisio na 14:11, meč je praktično rešen. Halom se zaorilo “Plavi, plavi!” i pesma “Marjane, Marjane!”

Konačan plasman u Grupi 2: 1. JUGOSLAVIJA 6 bodova, Rumunija 4, SR Nemačka 2, Mađarska 0.

Utakmica za treće mesto (Minhen, 10. septembar 1972. godine): Rumunija – SR Nemačka 19:16 (11:8)

FINALE (Minhen, 10. septembar 1972. godine): JUGOSLAVIJA – Čehoslovačka 21:16 (12:5)

Strelci za Jugoslaviju: Horvat 2 (jedan iz sedmerca), Lavrnić 3, Pokrajac 4, Miljak 3, Lazarević 6 (1) i Popović 3.

Nebojša Popović (13) dodaje loptu Branislavu Pokrajcu

Nebojša Popović (13) dodaje loptu Branislavu Pokrajcu

“Plavi” su veliko finale protiv nekadašnjih svetskih prvaka Čehoslovaka započeli u furioznom stilu i već posle šest minuta vodili sa 4:0, nešto kasnije i sa 8:2! Protivnik je delovao potpuno ošamućeno, pa je i golman Arslanagić u ranoj fazi igre “skinuo” dva sedmerca Ladislavu Benešu.

Brzonogi Pokrajac uspešno je “presecao” napade protivnika i u kontranapadima bio neumoljiv, dok je topdžija Lazarević “cepao” mrežu gola Čehoslovaka sa distance.

Meč je praktično rešen posle prvog dela jer je Jugoslavija vodila sa ubedljivih 12:5.

Drugi deo protekao je u egzibiciji našeg tima koji je 13 minuta pre kraja vodio sa deset golova – 18:8.

Čehoslovaci su iskoristili razumljivo opuštanje “plavih” i spasli se rezultatske katastrofe …

Muška rukometna reprezentacija Jugoslavije jedina je ostvarila maksimalan učinak na turniru – šest pobeda iz toliko mečeva. “Plavi” su bili i najefikasniji – postigli su 77 golova, ispred Rumuna sa 65 i Mađara sa 62 gola.

Lista strelaca: Georgi Gruja (Rumunija – 37 golova, Ištvan Varga (Mađarska) – 32, Đorđe Lavrnić (Jugoslavija) – 28, Milan Lazarević (Jugoslavija ) i Fleming Hansen (Danska) – po 27 …

ONI SU OSVOJILI ZLATNU MEDALJU: Abas Arslanagić (Borac Banja Luka), Čedomir Bugarski (Crvenka), Petar Fajfrić (Crvenka), Hrvoje Horvat (Partizan Bjelovar), Milorad Karalić (Borac Banja Luka), Đorđe Lavrnić (Krivaja Zavidovići), Milan Lazarević (Crvena zvezda Beograd), Zdravko Miljak (Medvešćak Zagreb), Slobodan Mišković (Crvenka), Branislav Pokrajac (Dinamo Pančevo), Nebojša Popović (Borac Banja Luka), Miroslav Pribanić (Partizan Bjelovar), Dobrivoje Selec (Borac Banja Luka), Albin Vidović (BHSE), Zdenko Zorko (Zagreb) i Zoran Živković (FAP Priboj na Limu). Savezni selektor: Ivan Snoj. Trener: Vlado Štencl.

40 godina kasnije: Zoran Živković, Vlado Štencl, Abas Arslanagić, Hrvoje Horvat i Nebojša Popović u Minhenu 2012. godine

40 godina kasnije: Zoran Živković, Vlado Štencl, Abas Arslanagić, Hrvoje Horvat i Nebojša Popović u Minhenu 2012. godine

Posebnu zahvalnost dugujemo g-dinu Draganu Staniću na ustupljenom dragocenom materijalu (http://stankekamera.com)