Košarkaški mađioničar Toni Kukoč. Zbog svojih neverovatnih asistencija i vitruoznosti u igri nazvan je “Beli Medžik”, a zbog stasa dobio je nadimak “Pink Panter”. Pripada grupi košarkaša koji su “probijali led” ostalim Evropljanima u NBA ligi.

Čikago Bulsi su ga izabrali kao drugog pika druge runde drafta 1990. godine. Sa reputacijom ponajboljeg košarkaša Starog kontinenta debitovao je za “Bikove” u jesen 1993. godine, zaigravši u društvu jednog Majkla Džordana i Skotija Pipena.

Na kraju te sezone uvršten je u drugu najbolju “ruki” petorku, a 1996. godine proglašen je najboljim šestim igračem lige.

Za 13 sezona provedenih u NBA-ligi Kukoč je nastupao za četiri kluba: Čikago, Filadelfiju, Atlantu i Milvoki.

Dugačak je spisak Tonijevih medalja, titula i priznanja. U konkurenciji košarkaša sa prostora bivše Jugoslavije, Kukoč je osvojio najviše NBA-prstena – tri. Sa splitskom Jugoplastikom (POP-om 84) tri puta je bio šampion Evrope, igrajući u Jugoslaviji i Italiji pet puta je bio nacionalni šampion i tri puta osvajač državnog kupa.

Kao član reprezentacije (Jugoslavije ili Hrvatske) jednom je bio svetski šampion, dva puta prvak Evrope, dva puta “srebrni” na olimpijskim igrama, dva puta treći na evropskim prvenstvima i jednom “bronzani” na svetskom šampionatu.

Proglašen je najkorisnijim igračem Svetskog prvenstva 1990. i šampionata Evrope 1991. godine. Tri puta je bio MVP “fajnal-fora” Evrolige …

TONI KUKOČ (846 utakmica)

Prosečni učinak po utakmici tokom NBA-karijere

Rekordi NBA-karijere

“Košarkaški Mocart” Dražen Petrović bio je Portlandov 13. pik treće runde drafta 1986. godine. Debitovao je za Blejzerse u jesen 1989. godine.

Pored bekova-startera Klajda Drekslera i Terija Portera nije se naigrao u Portlandu, pa je 1991. godine prešao u Nju Džersi Netse gde je njegov vanserijski kvalitet došao do punog izražaja.

U poslednjoj sezoni u “mrežicama” provodio je u proseku 38 minuta na parketu i beležio 22 poena.

Sportski novinari izabrali su ga u treći najbolji tim NBA-lige 1993. godine.

U Evropi je nastupao za Šibenku, zagrebačku Cibonu i madridski Real.

“Cibose” je vodio do dve titule prvaka Evrope. Sa reprezentacijama Jugoslavije i Hrvatske uzeo je jedno svetsko i dva evropska zlata, jednu bronzanu i dve srebrne medalje na olimpijskim igrama i još po jednu bronzu na svetskom i evropskom šampionatu.

Proglašen je najboljim igračem Svetskog prvenstva 1986. godine u Španiji i Evropskog prvenstva 1989. godine u Zagrebu.

Posthumno je uveden u dve košarkaške “Kuće slavnih” – Fibinu u Španiji i onu u Springfildu.

U Draženovu čast Nju Džersi Netsi (sada Bruklin Netsi) povukli su njegov dres sa brojem 3, a to je isto učinila i Cibona sa brojem 10.

DRAŽEN PETROVIĆ (290 utakmica)

Prosečni učinak po utakmici tokom NBA-karijere

Rekordi NBA-karijere

Boston je u drugoj rundi drafta 1989. godine kao 13. pika izabrao Dina Rađu. Splićanin je za Seltikse zaigrao tek četiri godine kasnije, a pre toga je, igrajući za Jugoplastiku (današnji Split) i Mesađero (današnji Virtus Roma) osvojio dve titule šampiona Evrope i jedan evropski Kup Radivoja Koraća.

Proglašen je najboljim igračem “fajnal-fora” Evrolige 1989. godine.

U NBA-ligi je proveo četiri sezone nastupajući u zelenom dresu trofejnog kluba iz Bostona. Po završetku debitantske sezone izabran je u drugu najbolju “ruki” petorku.

Iako je 2018. godine ušao u “Kuću slavnih” u Springfildu, Dino je i dalje nosilac jednog negativnog rekorda regularnog dela sezone NBA lige – na Seltiksovom gostovanju San Antonio Sparsima, 26. decembra 1993. godine, Rađa je u 18 minuta zabeležio najviše pokušaja bez pogotka, čak 14. Izgleda da je burno proslavljao Božić po Gregorijanskom kalendaru, jer je meč završio sa “krompirom” pored svog imena. Uz šut iz polja 0/14, promašio je i oba slobodna bacanja, ali je barem zabeležio dvocifren broj uhvaćenih lopti – 10. Domaćini su u ovom susretu slavili sa 99:85.

Po povratku u Evropu, košarkaški hleb ili kruh zarađivao je u Panatinaikosu, Zadru, Olimpijakosu i Ciboni, pre nego što će uspešnu karijeru zaključiti tamo gde je i započeo – u Splitu.

Dino je sa reprezentacijama Jugoslavije i Hrvatske osvojio osam medalja: dva srebra na olimpijskim igrama, bronzu na svetskom šampionatu, dva zlata i tri bronze na evropskim prvenstvima.

DINO RAĐA (224 utakmice)

Prosečni učinak po utakmici tokom NBA-karijere

Rekordi NBA-karijere

Do pojave Novaka Đokovića, najpopularniji srpski sportista u svetu. Vlade Divac je obeležio čitavu jednu epohu u NBA-ligi. U konkurenciji košarkaša sa prostora bivše Jugoslavije ima najduži staž. Proveo je 16 sezona i igrao za tri kluba – Los Anđeles Lejkerse, Šarlot Hornetse i Sakramento Kingse.

Vlade je bio 26. pik “jezeraša” u prvoj rundi drafta 1989. godine. Zaigrao je već u jesen iste godine kao zamena za legendarnog Karima-Abdula Džabara na centarskoj poziciji.

Po završetku debitantske sezone 216 centimetara visoki Prijepoljčanin uvršten je u najbolju “ruki” petorku.

Divac se 2001. godine pojavio u dresu Zapada u “ol-star” susretu sa Istokom.

Uprkos sjajnoj karijeri, Vlade je ostao uskraćen za dve titule: šampiona Evrope i NBA-lige.

Najbliži prvoj tituli bio je 1988. godine kada je sa beogradskim Partizanom poražen u polufinalu završnog turnira Evrolige.

Činilo se da će se sjajna generacija Sakramenta, predvođena Divcem, Predragom Stojakovićem, Krisom Veberom, Hidom Turkogluom i Majkom Bibijem u sezoni 2001/02 domoći šampionskog prstena.

Nakon prvog mesta u regularnom delu šampionata, “kraljevi” su u dramatičnom finalu Zapada posle sedam utakmica poraženi od Los Anđeles Lejkersa.

Vlade je sa državnim timom uzeo pet zlatnih medalja – tri na evropskim prvenstvima i dve na svetskom šampionatu, i još “par” odličja slabijeg sjaja: dva srebra na olimpijskim igrama, jednu bronzu na Svetskom kupu i dve bronzane medalje na Evrobasketu.

Nakon igračke karijere postao je član Fibine “kuće slavnih”.

VLADE DIVAC (1134)

Prosečni učinak po utakmici tokom NBA-karijere

Rekordi NBA-karijere

Marko Jarić, popularni Mare Jare, postao je član Los Anđeles Klipersa na draftu 2000. godine. Bio je prvi pik u drugoj rundi.

Debitovao je 2002. godine i tokom sedam NBA-sezona nastupao u dresovima Klipersa, Minesote Timbervulfsa i Memfis Grizlisa.

Rođeni Beograđanin, sin proslavljenog jugoslovenskog košarkaša Srećka Jarića, dva puta se pojavio na “ol star” vikendu 2003. godine.

Nastupio je u “Hoop-it-up” (“Hup-it-ap”) utakmici, meču koji se igrao “tri na tri”. Svaka ekipa sastojala se od jednog NBA-igrača, jedne WNBA igračice, jedne košarkaške legende i jedne ličnosti iz sveta šou-biznisa. U Jarićevom timu bili su Medžik Džonson, košarkašica Liza Lesli i junak serije “Vesele sedamdesete” Ešton Kučer. Marko je uleteo u tim umesto povređenog saigrača iz Klipersa Korija Magetija.

Jare je zaigrao i na utakmici “rukija”, odnosno najboljih debitanata, i igrača sa jednogodišnjim iskustvom u najjačoj košarkaškoj ligi na svetu. On je zamenio povređenog Argentinca Emanuela Đinobilija.

Nastupajući u dresu državnog tima, osvojio je zlatne medalje na Evrobasketu 2001. godine i Svetskom kupu 2002. godine.

MARKO JARIĆ (447 utakmica)

Prosečni učinak po utakmici tokom NBA-karijere

Rekordi NBA-karijere

Vladimir Radmanović je sa 12 sezona jedan od veterana NBA-lige. Sijetl ga je na draftu 2001. godine izabrao kao 12. pika prve runde.

Popularni “Vlad Rad” profesionalnu košarkašku karijeru započeo je u beogradskoj Crvenoj zvezdi, nastavio u FMP-u iz Železnika, a odatle se otisnuo preko Atlantika i u jesen 2001. godine započeo dugogodišnju avanturu u najjačoj košarkaškoj ligi na svetu. Do 2006. godine bio je član Supersoniksa, a nakon toga je igrao za Los Anđeles Kliperse i Lejkerse, Šarlot Bobketse i Atlanta Houkse.

Sa prosekom od 12 poena i pet uhvaćenih lopti po meču, Radmanović je zaslužio mesto u drugoj najboljoj “ruki” petorci šampionata 2001/02.

Bio je u sastavu državnog tima SR Jugoslavije koji je 2002. godine uzeo zlatnu medalju na Svetskom prvenstvu. Selektor Svetislav Pešić ga je odstranio iz tima tokom dramatične polufinalne utakmice sa Novim Zelendom zbog toga što je, navodno, u svlačionici nezainteresovano jeo bananu i ignorisao Pešića. U tim je ekspresno uključen Aleksandar Smiljanić, igrač koji je otpao sa spiska pred sam put u SAD. Smiljanić je kasnije, ni kriv ni dužan, primio medalju umesto Radmanovića.

VLADIMIR RADMANOVIĆ (737 utakmica)

Prosečni učinak po utakmici tokom NBA-karijere

Rekordi NBA-karijere

Konačno, stigli smo do jednog od najboljih šutera sa ovih prostora, koji je ostavio dubok trag i u NBA-ligi.

Predrag Stojaković je izabran kao 14. pik prve runde drafta 1996. godine. Za njega su se odlučile gazde Sakramento Kingsa. I nisu se pokajale.

U 13 sezona provedenih u NBA, Peđa je nastupao za Sakramento, Indijanu Pejserse, Nju Orleans Hornetse, Toronto Reptorse i Dalas Maverikse.

I pre nego što se otisnuo u Ameriku, Stojaković je nagoveštavao sjajnu karijeru, jer je 1998. godine, igrajući za PAOK, proglašen najkorisnijim igračem grčkog prvenstva i bio najbolji strelac Evrolige.

Svoj košarkaški zenit dostigao je u Sakramentu, u kojem je proveo osam sezona. Za to vreme tri puta je učestvovao u “ol-star” utakmici između Zapada i Istoka i dva puta pobedio u šutiranju “trojki” na “ol-star” vikendu.

U dresu reprezentacije debitovao je na Evropskom prvenstvu 1999. godine kada je SR Jugoslavija osvojila bronzanu medalju. Sa nacionalnim timom osvojio je i dva zlata – na Evropskom šampionatu u Turskoj 2001. godine, kada je poneo titulu najboljeg igrača turnira, i Svetskom prvenstvu u Indijanapolisu godinu dana kasnije.

Na zalasku karijere, 2011. godine, Stojaković je dosanjao još jedan san – u dresu Dalasa je osvojio šampionski prsten.

PREDRAG STOJAKOVIĆ (804 utakmice)

Prosečni učinak po utakmici tokom NBA-karijere

Rekordi NBA-karijere