Fudbaleri Jugoslavije odigrali su četiri službene utakmice sa Brazilom – na svetskim prvenstvima 1930, 1950, 1954. i 1974. godine.
Na Svetskom kupu u Švajcarskoj 1954. godine primenjen je specifičan format takmičenja, koji nije viđen nikada pre i nikada posle.
Uoči samih kvalifikacija imenovano je osam selekcija-nosilaca, koji su određeni prema plasmanu na Fifinoj rang-listi: Austrija, Brazil, Engleska, Francuska, Mađarska, Italija, Španija i Urugvaj.
Kako je Turska načinila iznenađenje i u kvalifikacijama eliminisala Španiju, ona je zauzela njeno mesto među nosiocima.
Svaku grupu na Svetskom kupu činile su četiri reprezentacije, od kojih su dve bile nosioci. Nosioci grupa nisu igrali međusobno. Takođe, ni preostale dve selekcije nisu uzajamno odmeravale snage, tako da su u svakoj grupi umesto šest, odigrana samo četiri meča.
Na primer, u našoj, Grupi 1, gde su Brazil i Francuska bili nosioci, odigrane su sledeće utakmice: Brazil – Meksiko 5:0, Jugoslavija – Francuska 1:0, Jugoslavija – Brazil 1:1 i Francuska – Meksiko 2:0.
Takođe, ovaj Svetski kup bio je jedinstven i po tome što su već u utakmicama grupne faze, u slučaju nerešenog rezultata posle 90 minuta, igrana dva produžetka od po 15 minuta.
I upravo je meč između Brazila i Jugoslavije trajao 120 minuta jer je posle regularnog dela susreta rezultat glasio 1:1.
Poveli su “plavi” u 48. minutu. Posle jedne akcije Brazilaca, golman Vladimir Beara je poslao dugu loptu ka Bernardu Vukasu.
Ovaj je produžio do Branka Zebeca, koji je zaobišao Đalmu Santosa i rezantnim šutem sa ivice kaznenog prostora poslao loptu iza čuvara mreže “karioka” Karlosa Hoze Kastilja.
Izjednačio je u 66. minutu Valdajr Pereira – Didi nakon kornera. Didi je imao vremena da majstorski uštopuje loptu i pošalje je u gornji levi ugao Bearinog gola.
Rezultat se nije promenio ni posle 120 minuta igre, koju je dugogodišnji predsednik Fife Englez ser Stenli Raus ocenio kao jednu od najlepših u istoriji svetskih prvenstava.
Kako su u utakmicama prethodnog kola Jugoslavija i Brazil ostvarili trijumfe nad Francuskom, odnosno Meksikom, ovaj meč je praktično odlučio prvaka grupe. To je zbog bolje gol-razlike bio Brazil.
Lozana, ŠVAJCARSKA, 19. jun 1954. godine – meč drugog kola Grupe 1 na Svetskom kupu
JUGOSLAVIJA – Brazil 1:1, posle 120 minuta igre (0:0, 1:1)
Gledalaca: 21 hiljada. Sudija: Edvard Čarls Foltles (Škotska). Strelci: Branko Zebec za Jugoslaviju, a Didi za Brazil.
JUGOSLAVIJA: Vladimir Beara (Hajduk Split), Branko Stanković (Crvena zvezda Beograd), Tomislav Crnković (Dinamo Zagreb), Zlatko Čajkovski (Partizan Beograd), Ivica Horvat (Dinamo), Vujadin Boškov (Vojvodina Novi Sad), Miloš Milutinović (Partizan), Rajko Mitić (Crvena zvezda), Branko Zebec (Partizan), Bernard Vukas (Hajduk), Dionizije Dvornić (Dinamo).
Obe reprezentacije su u osmini finala eliminisane od budućih finalista – Brazil od Mađarske 2:4, a Jugoslavija od Nemačke 0:2.
“Panceri” su u meču za titulu šampiona sveta rezultatom 3:2 savladali favorizovanu mađarsku “laku konjicu” (koja ih je u grupnoj fazi demolirala sa 8:3) i tako načinili prvorazrednu senzaciju, poznatu u istoriji svetskog fudbala kao “Čudo u Bernu” …
