Od prijateljske utakmice u Ovijedu 1933. godine prošlo je čitavih 35 godina do novog odmeravanja snaga Jugoslavije i Španije.
JUGOSLAVIJA – ŠPANIJA 0:0
Beograd, 27. oktobar 1968. godine, kvalifikacije za Svetski kup
Žreb je “plave” i “crvenu furiju” spojio u Šestoj kvalifikacionoj grupi za Svetsko prvenstvo 1970. godine u Meksiku, zajedno sa Belgijom i Finskom.
Jugoslavija je kao aktuelni vicešampion Evrope bila favorit grupe. Međutim, stvari u kvalifikacijama nisu se odvijale željenim tokom. Dvadesetsedmog oktobra 1968. godine u Beogradu utakmica između Jugoslavije i Španije završena je bez golova. Kako su 11 dana ranije poraženi u Briselu od Belgije sa ubedljivih 0:3 – šanse “plavih” svedene su na minimum.
JUGOSLAVIJA: Ivan Ćurković (Partizan), Rudolf Cvek (Dinamo Zagreb), Živorad-Žika Jeftic (Crvena zvezda Beograd), Miroslav Pavlović (Crvena zvezda), Kiril Dojčinovski (Crvena zvezda), Dragan Holcer (Hajduk Split), Ilija Petković (OFK Beograd)/Josip Bukal (Željezničar Sarajevo), Rudolf Belin (Dinamo), Slaven Zambata (Dinamo), Miroslav Vardic (Hajduk), Krasnodar Rora (Dinamo)/Boško Antić (Sarajevo). Selektor: Rajko Mitić
ŠPANIJA: Iribar, Amančio, Sebaljos, Zabalza, Ufarte, Aragones (Pereda), Pinja (Galjego), Tonono, Silvestre, Tores, Piri.
ŠPANIJA – JUGOSLAVIJA 2:1 (2:0)
Barselona, ŠPANIJA, 30. april 1969. godine, kvalifikacije za Svetski kup
Neočekivano, Španci su u dvomeču sa Belgijom osvojili samo jedan bod i tako našoj reprezentaciji ponovo otvorili vrata plasmana u Meksiko. Trebalo je pobediti Španiju u Barseloni i do kraja ostvariti maksimalan učinak u duelima sa autsajderom Finskom i Belgijom.
Meč je odigran 30. aprila 1969. godine. U očajnom prvom poluvremenu dve grube greške odbrane omogućile su Špancima da povedu sa 2:0. “Plavi” su tek pred kraj meča uspeli da ublaže poraz, pa je konačan rezultat bio 1:2.
Pobeda (4:0) nad Belgijom u Skoplju nije imala nikakvog značaja, jer su i Jugoslavija i Španija ostali bez plasmana na svetsku smotru fudbala – u Meksiko se plasirala Belgija.
Strelci: Bustiljo i Amančio za Španiju, Miroslav Pavlovic-Pavika za Jugoslaviju.
ŠPANIJA: Sadurni, Amančio, Bustiljo, Marero, Vidagani, Zabalza, Glaria, Reksač, Groso (Fuste), Velaskez, Tonono.
JUGOSLAVIJA: Ivan Ćurković (Partizan), Mane Bajić (Partizan), Branko Gračanin (Dinamo), Miroslav Pavlović (Crvena zvezda), Blagoje Paunović (Partizan), Dragan Holcer (Hajduk), Nenad Bjeković (Proleter Zrenjanin)/Ilija Katić (Partizan), Dobrivoje Trivić (Vojvodina Novi Sad), Ivan Osim (Željezničar), Jovan Aćimović (Crvena zvezda)/Daniel Pirić (Dinamo), Dragan Džajić (Crvena zvezda). Selektor: Rajko Mitić.
ŠPANIJA – JUGOSLAVIJA 2:2 (1:0)
Las Palmas, ŠPANIJA, kvalifikacije za Svetski kup, 19. oktobar 1972. godine
Sledeći Svetski kup bio je na programu 1974. godine u Nemačkoj. Drugi put uzastopno Jugoslavija i Španija našli su se u istoj, ovaj put u Sedmoj grupi. Treći učesnik bila je Grčka.
Prva utakmica u Las Palmasu, odigrana 19. oktobra 1972. godine, završena je remijem – 2:2. Poveli su domaćini, golovima sjajnog Dušana-Duška Bajevića “plavi” su preokrenuli rezultat, a Španci su se spasli poraza pogotkom u poslednjim minutima susreta.
Strelci: Amančio i Asensi za Španiju, Dušan Bajević (2) za Jugoslaviju.
ŠPANIJA: Iribar, Galjego, Asensi, Amančio, Valdez, Tonono, Kruz, Pinja, Lopez, Piri, Sol (Lora, Ufarte).
JUGOSLAVIJA: Enver Marić (Velež Mostar), Petar Krivokuća (Crvena zvezda), Dragoslav Stepanović (OFK Beograd), Miroslav Pavlović (Crvena zvezda), Blagoje Paunović (Partizan), Dragan Holcer (Hajduk), Ilija Petković (OFK Beograd), Franjo Vladić (Velež), Dusan Bajević (Velež), Jovan Aćimović (Crvena zvezda), Dragan Džajić (Crvane zvezda). Selektor: Vujadin Boškov.
JUGOSLAVIJA – ŠPANIJA 0:0
Zagreb, JUGOSLAVIJA, kvalifikacije za Svetski kup, 21. oktobar 1973. godine
Minimalna (1:0) pobeda nad Grčkom u Beogradu i remi sa Španijom u revanš-utakmici u Zagrebu, 21. oktobra 1973. godine doveli su Jugoslaviju pred imperativ da u poslednjem susretu mora da trijumfuje nad Grčkom u Atini sa najmanje dva gola razlike kako bi stekla pravo na “majstoricu” sa Španijom.
Meč sa Špancima na stadionu Maksimir u Zagrebu razočarao je oko 65 hiljada gledalaca, koji su posle poslednjeg zvižduka austrijskog sudije Linemajera svoje nezadovoljstvo iskazali bacanjem raznih predmeta u teren.
Gosti su dominirali, stvorili znatno više izglednijih prilika i samo zahvaljujući “letećem Mostarcu” Enveru Mariću na golu, Jugoslavija je sačuvala bod i taj tračak nade da ipak može da otputuje na Svetski kup u Nemačku.
JUGOSLAVIJA: Enver Marić (Velež), Petar Krivokuća (Crvena zvezda)/Ivica Šurjak (Hajduk), Vladislav Bogićević (Crvena zvezda), Brane Oblak (Hajduk), Josip Katalinski (Željezničar), Miroslav Pavlović (Crvena zvezda), Drago Vabec (Dinamo), Jure-Jurica Jerković (Hajduk), Dušan Bajević (Velež), Jovan Aćimović (Crvena zvezda), Nenad Bjeković (Partizan)/Stanislav Karasi (Crvena zvezda). Selektor: Vujadin Boškov.
ŠPANIJA: Iribar, Uria, Asensi, Klaramunt, Garate, Martinez, Valdez, Kostas, Benito, Sol, Martinez (Irureta).
Taj susret sa Grčkom u Atini bio je sve samo ne izvestan. Posle ranog vođstva golovima Bajevića i Ilije Petkovića od 2:0, kreče serija malera: Grci su smanjili na 2:1, Bajević je zbog nepromišljenog gesta dobio crveni karton, a Grci izjednačuju u 45. minutu autogolom Josipa-Škije Katalinskog …
Sa desetoricom igrača Jugoslavija u drugom delu kreće na sve ili ništa. Ivica Šurjak postiže treči gol za “plave”, a bukvalno u poslednjem sekundima meča Stanislav-Stane Karasi pogađa za konačnih 4:2 …
JUGOSLAVIJA – ŠPANIJA 1:0 (1:0)
Frankfurt, SR NEMAČKA, 13. februar 1974. godine, “majstorica” za plasman na Svetski kup
Datum trinaesti februar 1974. godine i mesto dešavanja nemački grad Frankfurt ostaće zlatnim slovima upisani u istoriju fudbala na ovim prostorima.
Meč koji je u jugoslovenskim i španskim medijima nazivan “utakmicom decenije”, pa i “utakmicom veka”, susret koji se čekao dva meseca, duel u koji su uložene sve nade, ali koji je istovremeno budio strahovanja i nespokoj, doneo je neopisivu radost kako hiljadama jugoslovenskih “gastarbajtera” na tribinama “Vald” stadiona u Frankfurtu, tako i ogromnoj reci ljudi koji su se posle utakmice slili na ulice Beograda, Zagreba i drugih gradova.
Meč je odlučen golom u 15. minutu.
Brane Oblak je fauliran na desnoj strani terena, pa je belgijski sudija Vital Loro dosudio slobodan udarac. Oblak je ustao, namestio loptu, a onda mu je prišao kršni Imoćanin Ivan-Iko Buljan sa željom da on izvede udarac.
Buljan je poslao dugu loptu ka drugoj stativi. Josip Katalinski, koji je dotrčao iz odbrane da pomogne napadačima, visoko je skočio, činilo se nebu pod oblake. Snažno je šutirao glavom, ali je odlično reagovao legendarni španski golman Iribar. Na njegovu nesreću, lopta se ponovo odbila do igrača Željezničara, koji je u padu, sa tri metra, “zakucava” pod prečku u mrežu.
Sve linije “plavih” odlično su funkcionisale. Uprkos silnim naporima protivnika da izjednači, više od igre i prilika imala je Jugoslavija.
Golman Marić je ponovio sjajno izdanje iz Zagreba. Oblak je potpuno zaustavio španskog kreatora igre Asensija. Katalinski i Vladislav Bogićević odneli su skoro sve visoke lopte ubačene u kazneni prostor Jugoslavije, a pritom je Katalinski postigao i pobedonosni pogodak.
Bekovi Buljan i Enver Hadžiabdić igrali su bez greške. Džajić je sa nekoliko prodora i upotrebljivih centaršuteva unosio pravu pometnju u odbranu Španaca. Ivica Šurjak i Ilija Petković su trčali i borili se do besvesti, a Jovan-Kule Aćimović i Stanislav Karasi uspešno su držali loptu u trenucima najvećih pritisaka protivnika.
JUGOSLAVIJA: Enver Marić (Velež), Ivan Buljan (Hajduk), Enver Hadžiabdić (Željezničar), Brane Oblak (Hajduk), Josip Katalinski (Željezničar), Vladislav Bogićević (Crvena zvezda), Ilija Petković (Troja, Francuska), Stanislav Karasi (Crvena zvezda), Ivica Šurjak (Hajduk), Jovan Aćimović (Crvena zvezda), Dragan Džajić (Crvena zvezda). Selektorska komisija: Miljan Miljanić, Milan Ribar, Sulejman Rebac, Tomislav Ivić i Milovan Ćirić.
ŠPANIJA: Iribar, Uria, Asensi, Amančio (Kvini), Valdez, Klaramunt, Benito, Sol, Martinez, Perez (Pinja), Garate..