Sigurno najznačajniji trijumf protiv Engleske Jugoslavija je ostvarila u prvom duelu koji nije bio prijateljsko odmeravanje snaga, već takmičarska borba – u meču polufinala Kupa nacija odigranom u Firenci 1968. godine.
Englezi su u Italiju doputovali sa titulom šampiona sveta. Ali samo trenutak nepažnje njihove odbrane bio je dovoljan Draganu Džajiću za gol koji je najvažniji u njegovoj karijeri. Bio je to jedan od ukupno 43 gola, koja su postignuta u međusobnim susretima. A ako je Džajin bio najvredniji, najlepši je sigurno onaj koji je postigao Brane Oblak na stadionu Crvene zvezde, popularnoj “Marakani” 1974. godine …
5. jun 1968. godine (polufinale Kupa nacija): Jugoslavija – Engleska 1:0
Davao je Dragan Džajić u svojih 85 nastupa za državni tim i lepše golove, ali je najvažniji bio onaj koji je postigao protiv Engleske na firentinskom stadionu “Komunale” pred oko 22 hiljade gledalaca.
“Plavi” su se ovim trijumfom po drugi put našli u finalu Kupa nacija, prethodnici Evropskog prvenstva.
Centarfor Sarajeva Vahidin Musemić i Džajić zamenili su uloge u tom 85. minutu – Musemić je poslao dugu loptu u šesnaesterac, tamo gde se obično on nalazi. Na njegovu poziciju sada je utrčao Džaja, sjajnom fintom tela izbacio direktnog čuvara iskusnog Bobija Mura iz ravnoteže i rutinski savladao Gordona Benksa.
Bio je ovo posle gotovo tri decenije prvi službeni susret dve selekcije. Zbog važnosti susreta prštale su varnice na sve strane, pa je u jednom trenutku Alan Muleri nesportskim potezom odgovorio na nešto oštriju igru člana novosadske Vojvodine Dobrivoja Trivića, zbog čega mu je španski sudija Hoze Marija Ortiz de Mendibil pokazao put u svlačionicu. Muleri je tako ušao u istoriju engleskog fudbala kao prvi igrač koji je isključen na nekoj utakmici reprezentacije.
Takođe, ovo je bio i debi igrača Crvene Zvezde Miroslava Pavlovića-poularnog Pavike, bez kojeg odbrana reprezentacije nije mogla da se zamisli narednih šest godina. Ukupno je sakupio 46 nastupa i postigao dva gola, a bio je i član reprezentacije Jugoslavije na Svetskom kupu u Nemačkoj 1972. godine.
JUGOSLAVIJA: Ilija Pantelić (Vojvodina), Mirsad Fazlagić (Sarajevo), Milan Damjanović (Partizan), Miroslav Pavlović-Pavika (Crvena zvezda), Blagoje Paunović (Partizan), Dragan Holcer (Hajduk), Ilija Petković (OFK Beograd), Ivan-Ivica Osim (Željezničar), Vahidin Musemić (Sarajevo), Dobrivoje Trivić (Vojvodina), Dragan Džajić (Crvena zvezda). Selektor: Rajko Mitić.
11. oktobar 1972. godine (prijateljska): Engleska – Jugoslavija 1:1
Zanimljivo je da je na poziv menadžera Alfa Remzija za Engleze debitovao Frenk Lampard, otac mnogo poznatijeg Frenka Lamparda, legende londonskog Čelzija, sa kojim je tri puta osvojio prvenstvo Engleske i po jednom Ligu šampiona i Ligu Evrope …
Domaćini su poveli u 40. minutu, strelac je bio Džon Rojl.
Međutim, reprezentativni debi iz snova imao je vezista Veleža Franjo Vladić. Osim što je bio strelac izjednačujućeg gola u 50. minutu, brzonogi Mostarac je svojim prodorima, pasovima i šutevima unosio stalni nemir među 50 hiljada duša koliko se te večeri okupilo na londonskom Vembliju.
Kao i u većini međusobnih okršaja, “plavi” su plenili lepotom igre i stvarali šanse, dok Englezi nisu mnogo marili za estetski utisak, već za rezultat.
Džajić je kao i pre četiri godine u Firenci pokazao svoj raskošni talenat, a tribine su zanemele kada je kod rezultata 1:1 šutem iz mesta sa ivice šesnaesterca pogodio prečku gola Pitera Šiltona.
JUGOSLAVIJA: Enver Marić (Velež), Petar Krivokuća (Crvena zvezda), Dragoslav Stepanović-Stepi (OFK Beograd), Miroslav Pavlović (Crvena zvezda)-Ljubiša Rajković (Radnički Niš), Josip Katalinski (Željezničar)-Dragan Holcer (Hajduk), Blagoje Paunović (Partizan), Ilija Petković (OFK Beograd), Franjo Vladić (Velež), Dušan Bajević (Velež), Jovan-Kule Aćimović (Crvena zvezda), Dragan Džajic (Crvena zvezda). Selektor: Vujadin Boškov.
5. jun 1974. godine (prijateljska): Jugoslavija – Engleska 2:2
Utakmica je odigrana u sklopu priprema “plavih” za Svetsko prvenstvo u Nemačkoj te godine. Engleska se prvi put od kada učestvuje, nije kvalifikovala na svetsko prvenstvo.
Statistika kaže: strelci su bili Ilija Petković (23) i Brane Oblak (48) za Jugoslaviju, a Mik Kenon (25) i Kevin Kigen (75) za Englesku.
Ali ovi suvoparni podaci ne mogu da dočaraju lepotu gola koji je postigao Oblak, šutem sa 30-ak metara u same rašlje. Potez je bio tako magičan da je i sam strelac ostao ushićen svojim remek-delom.
Za strelca drugog gola, tadašnju zvezdu Liverpula i nestašnog dečaka engleskog fudbala Kevina Kigena vezuje se incident, koji zahvaljujući razumnim ljudima sa obe strane nije prerastao u diplomatsko-politički sukob širih razmera.
JUGOSLAVIJA: Enver Marić (Velež), Ivan Buljan (Hajduk), Petar Krivokuća (Crvena zvezda)-Enver Hadžiabdić (Željezničar), Dražen-Frfa Mužinić (Hajduk)-Dušan Bajević (Velež), Josip Katalinski (Željezničar), Vladislav Bogićević (Crvena zvezda), Ilija Petković (Troja, Francuska), Brane Oblak (Hajduk), Ivica Šurjak (Hajduk), Jovan Aćimović (Crvena zvezda), Dragan Džajić (Crvena zvezda). Selektorska komisija: Miljan Miljanić, Milan Ribar, Sulejman Rebac, Tomislav Ivić i Milovan Ćirić.
12. novembar 1986. godine (kvalifikacije za EURO): Engleska – Jugoslavija 2:0
Frustrirajuća utakmica za “plave”, na Vembliju, pred 60 hiljada svedoka, naročito za kapitena Zlatka Vujovića, koji je ušao u rubriku “verovali ili ne”, jer je uspeo da promaši potpuno prazan gol, kada je već prošao i nemoćnog golmana Krisa Vudsa.
Gosti su imali igru, stvarali šanse, dva puta pogađali stativu, ali su ih Englezi, tačnije Gari Mabut u 21. i Viv Anderson u 57. minutu naučili osnovnoj lekciji u fudbalu – realizaciji.
Bio je to debi Veležovog golgetera Predraga Jurića.
Njegov timski kolega Semir Tuce ušao je u igru u 71. minutu umesto Željinog veziste Harisa Škore. Tuce nije ni takao loptu, a već nakon desetak sekundi morao je van igre jer je stameni defanzivac Engleske Teri Bučer (“butcher” na engleskom znači “mesar”) u potpunosti opravdao svoje prezime i teško ga povredio startom sa leđa.
Dok je selektor Ivica Osim pripremao da uvede Dinamovca Marka Mlinarića, na teren je utrčao pomenuti Jurić. Iznenađeni Osim mu je viknuo da se vrati, na šta je ovaj samo odmahnuo rukom.
JUGOSLAVIJA: Mauro Ravnić (Rijeka), Zoran Vujović (Bordo, Francuska), Mirsad Baljić (Željezničar), Refik Šabanadžović (Željezničar), Marko Elzner (Crvena zvezda), Faruk Hadžibegić (Betis, Španija), Haris Škoro (Željezničar)-Semir Tuce (Velež)-Predrag Jurić (Velež), Srećko Katanec (Partizan), Blaž Slišković (Marsej, Francuska), Milan Janković (Crvena zvezda), Zlatko Vujović (Bordo, Francuska). Selektor: Ivan Osim.
11. novembar 1987. godine (kvalifikacije za EURO): Jugoslavija – Engleska 1:4
Nokaut u samo 25 minuta! Golovima Pitera Berdslija (4), Džona Barnsa (17), Brajana Robsona (20) i Tonija Adamsa (25), gosti su poveli sa 4:0, utišali beogradsku “Marakanu” na kojoj se nakrcalo skoro 70 hiljada svedoka i obezbedili plasman na Evropsko prvenstvo.
Nemoćni selektor Osim jedino što je mogao da uradi je da izvede iz igre dvojicu igrača kojima očigledno nije bio dan, najblaže rečeno – defanzivca Zvezde Marka Elznera i golmana Rijeke Maura Ravnića … Debi u nacionalnom timu imao je golman Rada Vladan Radača, a Zlatko Vujović ubeležio je jubilarni 50. nastup …
Počasni pogodak za “plave” delo je Srećka Kataneca u 80. minutu, i to je jedini gol koji je Engleska primila u ciklusu kvalifikacija za Evropsko prvenstvo 1988. i Svetski kup 1990. godine. Drugim rečima, u 12 mečeva kvalifikacija ostvarila je neverovatnu gol-razliku 29:1.
JUGOSLAVIJA: Mauro Ravnić (Rijeka)-Vladan Radača (Rad), Zoran Vujović (Bordo, Francuska), Mirsad Baljić (Željezničar), Srećko Katanec (Partizan), Marko Elzner (Crvena zvezda)-Milan Janković (Real Madrid), Faruk Hadžibegić (Sošo, Francuska), Dragan Stojković (Crvena zvezda), Marko Mlinarić (Dinamo Zagreb), Fadil Vokri (Partizan), Mehmed Baždarević (Sošo, Francuska), Zlatko Vujović (Bordo, Francuska). Selektor: Ivan Osim.
13. decembar 1989 (prijateljska): Engleska – Jugoslavija 2:1
Stota pobeda reprezentacije Engleske na Vembliju, koji nije bio baš popunjen (35 hiljada gledalaca) i najbrži gol ikada postignut na ovom stadionu – Brajan Robson je šutem glavom savladao Tomislava Ivkovića nakon samo 38 sekundi igre!
Haris Škoro je izjednačio u 17. minutu, a konačan rezultat postavio je svojim drugim pogotkom Robson u 68. minutu.
JUGOSLAVIJA: Tomislav Ivković (Sporting Lisabon, Portugalija), Vujadin Stanojković (Partizan), Predrag Spasić (Partizan)-Gordan Petrić (Partizan), Zoran Vulic (Majorka, Španija), Faruk Hadžibegić (Sošo, Francuska), Dragoljub Brnović (Mec, Francuska)-Andrej Panadić (Dinamo Zagreb), Haris Škoro (Torino, Italija), Safet Sušić (PSG, Francuska)-Robert Prosinečki (Crvena zvezda), Radmilo Mihajlović (Bajern, Nemačka), Dragan Stojković (Crvena zvezda), Toni Savevski (AEK, Grčka). Selektor: Ivan Osim.
