Kako se jugoslovenski sistem opštenarodne odbrane od “spoljnjeg neprijatelja” zasnivao na konceptu “naoružanog naroda“, svaki zdravstveno sposoban muškarac bio je u obavezi da određen period provede u vojsci, koja je tada nosila naziv Jugoslovenska narodna armija (JNA).

Trajanje roka se tokom godina smanjivalo sa tri i dve godine na 12 meseci.

Vojna obaveza se sastojala od regrutne obaveze (zdravstveni pregledi i određivanje roda u kojem će se služiti vojska), obaveze služenja vojnog roka i obaveze služenja u rezervnom sastavu.

Vojska se služila isključivo pod oružjem, tačnije, tada nije postojao institut prigovora savesti.

Vojna obaveza je, ponavljamo, bila opšta, tako da su nju morali da ispune i vrhunski sportisti.

Odnos prema njima se menjao kroz vreme. U početku su služili vojsku u posebnim sportskim jedinicama (četama) pri sportskom društvu “Partizan”, koje je do početka 60-tih bilo deo JNA.

Pozdrav fudbalera iz JNA 1975. godine (sleva): Branko-Brane Oblak, Nenad Bjeković-Bjeka, Jovan Aćimović-Kule, Enver “Leteći Mostarac” Marić, Rizah Mešković-Mate i Vladislav (kapu na glavu, vojniče!) Bogićević-Bleki

Kasnije su formirane sportske čete u koje su upućivani vrhunski sportisti, a nakon završetka osnovne obuke dobijali su prekomandu u garnizone gde su imali uslove za treninge .

Sredinom 70-tih godina prošlog veka rasformirane su sportske čete i sportisti su upućivani u sve jedinice JNA.

Sredinom 80-tih formirana je u Beogradu sportska četa za vrhunske fudbalere.

U feljtonu “Atomski zdesna“, saznaćete:

– Koji fudbaler je od vojske pobegao u Englesku, a koji u Australiju
– Kako je ime fudbalskog kluba – rekordera po broju igrača koji su izbegavali vojnu obavezu
– Zašto se vojnik Zoran Čutura naljutio na vojnika Ivicu Šurjaka
– kako su najslavniji sportisti izgledali u vojničkoj uniformi
– Ko je sve igrao u fudbalskoj četi, i mnogo toga još …