Put do vrha Evrope 1979. godine, košarkaši sarajevske Bosne, popularni “studenti”, započeli su sa dve ubedljive pobede protiv nejakog Limasola sa Kipra (104:45 u “Skenderiji” i 98:47 u gostima).
Tanjevićev tim je u predtakmičenju slavio i dve pobede protiv Partizanija iz Tirane, koji su predvodile legende albanske košarke Kastriot Muši i Edgar Prifti (99:64 i 78:76), kao i jednu protiv čehoslovačke Zbrojovke iz Brna (107:105, poraz 89:90).
Zatim je usledilo takmičenje u finalnom delu. Jugoslovenski prvak je u dosta neizvesnoj trci na kraju pretekao petostrukog prvaka Evrope madridski Real (114:109 u Sarajevu, 89:95 u Madridu) i dvostrukog pobednika ovog takmičenja izraelski Makabi iz Tel Aviva (101:87 kući, 70:97 u Tel Avivu), a daleko iza Sarajlija ostali su španski Huventud, za koji je nastupao plejmejker reprezentacije Zoran – Moka Slavnić (85:84 i 98:94) i grčki Olimpijakos (72:69 i 88:83).
Detalj sa meča Bosna – Emerson 96:93
Jedino je italijanski Emerson, predvođen Amerikancima Bobijem Morsom i Jelvertonom, ostao ispred, mada je u međusobnom odmeravanju snaga Bosna ostvarila istovetan skor. U Varezeu je pobedio Emerson sa 92:73, a u Sarajevu Bosna sa 104:85.
Samo je još jedan jugoslovenski klub pre Bosne došao na prag evropske titule. Splitska Jugoplastika je 1972. godine u finalu poražena od Injisa 75:78. Igrom slučaja, upravo je Injis (koji je promenio naziv u Emerson) bio protivnik Sarajlijama u finalu Kupa evropskih šampiona u francuskom Grenoblu.
Sarajevski “studenti” su 5. aprila 1979. godine, pred oko 12 hiljada gledalaca, od kojih je polovina bodrila Bosnu, predvođeni Mirzom Delibašićem, Ratkom Radovanovićem i, pre svega Žarkom Varajićem, strelcem čak 45 poena, trijumfovali u finalu rezultatom 96:93 (45:43). U sudaru sa zonskom odbranom Emersona, ključna je bila preciznost koju su košarkaši Bosne iskazali šutirajući sa odstojanja i poluodstojanja.
Akteri istorijskog uspeha, koji su od jugoslovenskih klubova kasnije ponovili zagrebačka Cibona (dva puta), Jugoplastika (tri puta) i beogradski Partizan, bili su: Mirza Kinđe – Delibašić (30 poena u finalu), Žarko Varajić 45, Predrag Benaček 3, Boro Vučević, Ante Đogić 6, Boško Bosiočić 2, Nihad Izić, Ratko Radovanović 10, Sabit Hadžić, Svetislav Kari – Pešić, Sabahudin Bilalović i Dragan Zrno. S klupe ih je vodio 33-godišnji Bogdan Boša – Tanjević.
