Jugoslavija (tada pod nazivom Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca) je svoje prve medalje na olimpijskim igrama osvojila 1924. godine u Parizu – i to obe zlatne. Tada je gimnastičar Leon Štukelj (na slici) pobedio na vratilu i u višeboju.
Štukelj je kasnije osvojio još jednu zlatnu olimpijsku medalju – u Amsterdamu 1928. godine na krugovima.
Gimnastički sport šezdesetih i sedamdesetih godina prošlog veka u Jugoslaviji obeležio je Miroslav Cerar koji je osvojio dve zlatne olimpijske medalje na konju sa hvataljkama – 1964. godine u Tokiju i 1968. godine u Meksiko Sitiju.
Rvači su doneli čak četiri zlatne medalje – Branislav Simić (grčko-rimskim stilom) 1964. godine u Tokiju, Momir Petković (grčko-rimskim stilom) u Montrealu 1976. godine, i Vlado Lisjak (grčko-rimskim stilom) i Šaban Trstena (slobodnim stilom) na OI u Los Anđelesu 1984.
Jugoslovenski rukomet osvojio je tri zlatne medalje – rukometaši 1972. i 1984. godine i rukometašice 1984. godine.
U finalnoj utakmici rukometnog turnira Olimpijskih igara u Minhenu 1974. godine “plavi” su savladali Čehoslovačku sa 21:16. Tada, u Minhenu, nadigrani su i do tog trenutka nepobedivi Rumuni, trostruki svetski šampioni sa 14:13.
Nova zlatna generacija jugoslovenskih igrača, predvođena Veselinom Vujovićem, dvanaest godina kasnije, u Los Anđelesu, pobedom u finalu nad SR Nemačkom (18:17) domogla se još jednog zlata za jugoslovenski rukomet.
Na istoj Olimpijadi zlatom su se okitile i jugoslovenske rukometašice, koje su bez poraza završile svoj trijumfalni put do prvog mesta. U finalu je pobeđena selekcija Južne Koreje – 31:25.
Matija Ljubek je u kanuu osvojio dva zlata – 1976. u Montrealu u kanuu jednokleku na 1000 metara i osam godina kasnije u Los Anđselesu u kanuu dvokleku sa Mirkom Nišovićem na 500 metara.
Na Olimpijskim igrama 1952. godine u Helsinkiju četverac splitskog Gusara, u sastavu Duje Bonačić, Velimir Valenta, Mate Trojanović i Petar Šegvić, doneo je jedino zlato u veslanju.
Jugoslovenski strelci su zaključno sa Igrama u Seulu 1988. godine na svom kontu imali dva zlata – Jasne Šekarić i Gorana Maksimovića. Jasna je te 1988. godine uzela najsjajnije odličje u disciplini vazdušni pištolj stojeći stav, dok je Goran to učinio u disciplini 60 metaka ležeći vazdušnom puškom.
Bokseri su takođe uzeli tri zlatne medalje – Mate Parlov 1972. godine u Minhenu (u finalu bio bolji od Kubanca Žilberta Karilja), Slobodan Kačar 1980. godine (u finalu pobedio Poljaka Pavela Skžeča, pogledaj video) u Moskvi i Anton Josipović 1984. godine u Los Anđelesu (osvojio zlato bez borbe).
Jedino zlato jugoslovenskom plivanju donela je Đurđa Bjedov na Igrama u Meksiku 1968. godine.
Fudbalska reprezentacija je u Rimu 1960. godine osvojila jedinu zlatnu medalju, zahvaljujući ekipi sastavljenoj od odličnih igrača, ali i velikoj sreći. Naime, posle 120 minuta polufinalne utakmice protiv Italije bilo je 1:1 (gol za Jugoslaviju postigao je Milan Galić), pa je o učesniku finala odlučivao žreb. Fortuna je bila naklonjena Jugoslovenima, koji su, zatim, u finalu sa 3:1 savladali Dansku. Strelci za “plave” bili su Galić, Željko Matuš i Borivoje – Bora Kostić.
Svoju prvu zlatnu olimpijsku medalju, od ukupno tri, jugoslovenski vaterpolisti osvojili su u Meksiko Sitiju 1968. godine posle dramatične finalne utakmice u kojoj su tek posle produžetaka pobedili Sovjetski savez 13:11.
Šesnaest godina kasnije ponovo su najbolji. U četvrtoj četvrtini poslednje utakmice turnira Amerikanci vode 5:3, ali onda Jugosloveni u nezapamćenom finišu golovima Milivoja Bebića stižu do nerešenog rezultata koji im je bio dovoljan za novo olimpijsko zlato.
Na sledećoj Olimpijadi u Seulu istorija se ponavlja – Jugoslavija i SAD ponovo odlučuju o prvom mestu i ponovo su Jugosloveni bolji.
“Plavi” su prvo i jedino olimpijsko košarkaško zlato osvojili 1980. godine u Moskvi.
Kao zvanični svetski prvak iz Manile 1978. godine, Jugosloveni su u odsustvu sportista iz Sjedinjenih Država, koji su bojkotovali Igre, uz domaćine važili za glavne kandidate za osvajanje zlatne medalje.
Posle laganih mečeva u kvalifikacijama, Jugoslavija je u polufinalu savladala Sovjetski Savez, a u finalu, posle mnogo bolje igre, Italiju. U poslednjim sekundama finalnog meča, kada je pobednik bio već poznat, centar italijanske ekipe Dino Menegin teško je povredio Dragana Kićanovića, zbog čega je bek jugoslovenske selekcije nekoliko meseci odsustvovao sa košarkaških terena.
Medalje po olimpijskim igrama (zaključno sa Seulom 1988. godine)
Olimpijske igre | zlatne | srebrne | bronzane | UKUPNO |
---|---|---|---|---|
Pariz (Francuska) 1924 | 2 | 0 | 0 | 2 |
Amsterdam (Holandija) 1928 | 1 | 1 | 3 | 5 |
Berlin (Nemačka) 1936 | 0 | 1 | 0 | 1 |
London (Engleska)1948 | 0 | 2 | 0 | 2 |
Helsinki (Finska)1952 | 1 | 2 | 0 | 3 |
Melburn (Australija) 1956 | 0 | 3 | 0 | 3 |
Rim (Italija) 1960 | 1 | 0 | 1 | 2 |
Tokio (Japan) 1964 | 2 | 1 | 2 | 5 |
Meksiko Siti (Meksiko) 1968 | 3 | 3 | 2 | 8 |
Minhen (SR Nemačka) 1972 | 2 | 1 | 2 | 5 |
Montreal (Kanada) 1976 | 2 | 3 | 3 | 8 |
Moskva (SSSR) 1980 | 2 | 3 | 4 | 9 |
Los Anđeles (SAD) 1984 | 7 | 4 | 7 | 18 |
Seul (Južna Koreja) 1988 | 3 | 4 | 5 | 12 |