Da se izrazimo rečnikom svojstvenim televiziji, u ovoj epizodi serije “Fudbalski turniri u Španiji”, pozabavićemo se turnirima u Santanderu, Valjadolidu i Kadizu, i to sa aspekta učešća klubova sa prostora nekadašnje Jugoslavije. OFK Beograd i Sloboda stigli su nadomak trofeja na ovim turnirima. Naročito su Tuzlaci bili blizu trijumfu, ali je penal-kocka odlučila u korist višestrukog šampiona Urugvaja Penjarola.
Ekipa Sarajeva doputovala je u Kadiz na “Trofej Ramona de Karance” sa reputacijom aktuelnog šampiona države, ali nije se proslavila – poražena je u polufinalu od domaćeg Kadiza i Sevilje u meču za treće mesto.
“TROFEO SIUDAD DE SANTANDER”
“Trofej grada Santandera”, do 1976. godine poznat kao “Trofej princa Felipea”, održavao se svakog leta između 1971. i 1987. godine. godine. Avgust 1988. i 1990. godine prošao je bez turnira, a nakon 1993. godine više nije igran, sa izuzetkom 2005. godine kada je održan u čast 250 godina od datuma kada je Santander proglašen gradom.
Pored domaćina Rasinga, turnir su osvajali madridski klubovi Real i Atletiko, engleski Vest Hem, brazilski Flamengo i Kruzeiro, portugalski Belenenšeš, moskovski Dinamo …
Od jugoslovenskih klubova učestvovala je samo Sloboda, u drugom izdanju 1972. godine, i u konkurenciji četiri kluba osvojila drugo mesto. Tuzlaci su u polufinalu pobedili domaćina turnira, dok je u finalu urugvajski Penjarol bio bolji tek nakon izvođenja jedanaesteraca.
1972. GODINA
Učesnici: SLOBODA (TUZLA), Penjarol (Urugvaj), Real Sosijedad (Španija) i Rasing Santander (Španija).
POLUFINALE (12. i 13. avgust)
SLOBODA – Rasing Santander 2:1
Strelci: Mulahasanović (62) i Nalić (87) za Slobodu, Martin (70) za Santander.
SLOBODA: Mešković, Fazlić, Pašić, Jovičić, Avdičević, Alibegović, Jevremović, Nalić, Jusić, Mulahasanović, Hukić.
Heroj utakmice bio je mlađani Fuad Mulahasanović. Sa nepunih 20 godina ovaj vezista tuzlanske ekipe prvo je manirom fudbalskog velemajstora prošao defanzivca Rasinga Činčona, povukao loptu još desetak metara i sa 35 metara poslao projektil u donji levi ugao gola Santamarije za vođstvo Slobode od 1:0.
I kada su nakon izjednačenja Rasinga svi očekivali da će pobednika odlučiti penali, još jedna Fuadova minijatura, koji je tri minute pre kraja regularnog dela utakmice, sa sredine terena krenuo u solo-prodor i pravovremeno na desnoj strani uposlio Nalića, kome je ostao lakši deo posla – 2:1 …
Real Sosijedad – Penjarol 1:2
UTAKMICA ZA TREĆE MESTO (14. avgust)
Rasing Santander – Real Sosijedad 2:2
FINALE (15. avgust)
SLOBODA – Penjarol 0:0, Penjarol je osvojio turnir na penale.
SLOBODA: Mešković, Fazlić, Jovičić, Avdičević, Gerum, Alibegović, Jevremović, Nalić, Jusić, Mulahasanović, Hukić.
Ekipa Slobode u sezoni 1972/73, koja je ostvarila jedan od najvećih međunarodnih uspeha u klupskoj istoriji. Stoje (sleva): Avdičević, Mešković, Alibegović, Hatunić, Fazlić, Jovičić. Čuče (sleva): Subašić, Jevremović, Jusić, Mulahasanović i Hukić
Prvi “Trofej grada Valjadolida” održan je 1972. godine. Bez prekida se održava do 1982. godine u formatu koji je predviđao četiri učesnika. Nakon jednogodišnje pauze, turnir se održavao i sa četiri i sa tri učesnika, da bi od 1996. godine pobednika odlučivao susret domaćina Valjadolida i izabranog protivnika.
Ubedljivo najuspešnji je domaćin Valjadolid, a turnir su osvajali i španski Barselona i Valensija, brazilski Gremio. Kruzeiro i Vitorija, francuski LIl, argentinska Boka Juniors, kijevski Dinamo, reprezentacije Japana i Hondurasa, …
Od jugoslovenskih predstavnika, na turniru je učestvovao samo OFK Beograd, avgusta 1979. godine. “Romantičari sa Karaburme” u polufinalu su bili bolji od tadašnjeg španskog drugoligaša Palensije (nemojte ovaj klub brkati sa mnogo slavnijom Valensijom), a u finalu su poraženi od domaćeg Valjadolida.
1979. GODINA
Kninska lija, Petković Ilija (OFK Beograd)
POLUFINALE (21. i 22. avgust)
OFK BEOGRAD – Palensija 3:0
Strelci: Ukovski (52), Kostić (71) i Kahrović (89).
OFK BEOGRAD: Marković, Đurić (Dmitrić), Đorđević, Ukovski, Milenković, Serpak, Starčević, Petković, Janićijević (Smiljanić), Kostić, Kahrović.
Real Valjadolid – Vitorija Guimaraeš 1:0
UTAKMICA ZA TREĆE MESTO (23. avgust)
Palensija – Viktorija Guimaaraeš 1:0
FINALE (23. avgust)
OFK BEOGRAD – Real Valjadolid 1:2
Strelci: Kostić (32) za OFK, More (12) i Ramírez (47) za Valjadolid.
OFK BEOGRAD: Marković, Đurić, Đujić, Serpak, Đorđević, Milenković, Petković, Kostić, Ukovski, Starčević, Kahrović.
“TROFEO RAMON DE KARANCA”
Fudbalski turnir “Trofeo Ramon de Karanca” uspostavljen je 1955. godine u znak sećanja na Ramona de Karancu, bivšeg predsednika fudbalskog kluba Kadiz iz istoimenog grada, koji je organizator turnira.
Jedan od uglednijih i turnira sa najdužom tradicijom u Španiji. Odigrava se svakog avgusta bez prekida od 1955. godine.
Format turnira predviđa četiri ekipe, koje igraju polufinalne susrete. Pobednici se bore za trofej, poraženi za treće mesto.
Od jugoslovenskih klubova, samo je Sarajevo učestvovalo, 1985. godine, i osvojilo poslednje, četvrto mesto.
1985. GODINA
UČESNICI: SARAJEVO, Kadiz (Španija), Gremio (Brazil) i Sevilja (Španija).
POLUFINALE (24. avgust)
Gremio – Sevilja 3:0
SARAJEVO – Kadiz 1:2
Strelci: Petrović (50) za Sarajevo, Mehias (39) i Hurtado (85) za Kadiz.
SARAJEVO: Đurković, Radeljaš, Kapetanović, Janjoš (Dragan Božović), Jozić, Milak, Jakovljević, Vukićević, Merdanović, Teskeredžić (Petković), Pašić.
UTAKMICA ZA TREĆE MESTO (25. avgust)
SARAJEVO – Sevilja 0:1
Strelac: Alfaro (35) za Sevilju.
SARAJEVO: Đurković, Radeljaš, Kapetanović, Janjoš, Jozić, Milak (Teskeredžić), Jakovljević, Dragan Božović, Petković, Merdanović (Boban Božović), Pašić.
FINALE: (25. avgust)
Kadiz – Gremio 1:1, Kadiz je osvojio trofej posle 4:3 pobede na penale.
